H ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Άραγε μας τα διδάξαν στο σχολείο;;;
Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες". Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.
Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.
Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.
Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ.Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ.
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!
Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό.
ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!
Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.
Γι' αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων! .."
Πηγή: ramnousia.com
Τμήμα ειδήσεων defencenet
Απόκρυψη ως ανεπιθύμητο



Ανοιγουμε τον εαυτο μας. Ειμαστε ξεκαθαροι, οχι απο χαρακτηρα, αλλα απο την ενταση που νιωθουμε, καθως βιωνουμε τοσο πρωτογνωρα συναισθηματα. Απλα με μια λεξη τα δινουμε ολα. Αν ειναι να πετυχει, θα πετυχει σιγουρα. Κανενα μυστικο, ολα εξω, φανερα. Εσυ και ο αλλος.
Και ερχονται οι σφαλιαρες. Παντου και απο παντου. Μαθαινεις να κρυβεσαι, βαζεις τα χερια μπροστα, ασπιδα, να γλυτωσεις μερικες. Πετυχαινει το κολπο. Καποιες ερχονται ξωφαλτσες, σκυβεις λιγο, αποφευγεις μερικες. Τα χερια-ασπιδα δουλευουν σαν μηχανη, καλα. Αποκρουουν παρα πολλες. Μαζι με την αποφυγη της σφαλιαρας ερχεται αγκαλια και η εμπειρια. Μεγαλο προσον.
Σκυβεις πριν ακομα ξεκινησει η σφαλιαρα. Την περιμενεις εσυ στην γωνια πλεον. Αντανακλαστικα σηκωνεις το χερι, σκυβεις και αποφευγεις. Ειναι τοσο ομορφα. Το μυαλο σου ειναι πια ξυραφι. Η κριση σου γιγαντωνεται. Εισαι παντα ενα βημα μπροστα. Περιμενεις πιο πισω. Και αν ερθει σφαλιαρα, ουτε που σε αγγιζει πλεον. Δεν σε φτανει.
Τροπος ζωης, σου εγινε η αποφυγη. Ουτε που το σκεφτεσαι πια. Ριζωσε στο βαθος του συνειδητου. Εισαι θεος. Κανεις δεν σε φτανει. Και ειναι τοσο ομορφα. Οσο περνα ο χρονος γινετε πιο γλυκο. Αθανατος. Τρανσφορμερ. Ο Turbo "X". Αλλα το συνηθισες. Και στεκεσαι πολυ μακρια. Τοσο που δεν εισαι καν μεσα στο κολπο. Εισαι εσυ και εσυ. Ο αλλος βηματα πιο περα. Χιλιομετρα τον διωχνεις. Αφου ειναι ομορφα στο μυαλο σου.
Και εδω ερχεται η αρχη. Ποσο αδικη ειναι η ζωη. Απεναντι, μακρια σου, ειναι ο αλλος. Αυτος που πρεπει να ειναι. Που ειναι οπως ειχες ονειρευτει να ειναι. Αλλα οι σφαλιαρες, εχτισαν την αποσταση. Ουτε βημα πιο κοντα. Μουλαρωμα. Χεζεσαι πανω σου, να κανεις ενα μετρο προς αυτον. Στο βαθος της ψυχης σου ξερεις ποσο αδικο ειναι. Και αδικεισαι και εσυ μαζι με τον αλλον. Θα ηθελες να ειναι αλλιως. Δεν ειναι ομως. Και χανετε και οι δυο. Γιατι και ο αλλος, ειναι στις απεκρουσεις καλος. Αν ειχατε βρεθει πριν χρονια, ολα θα ηταν διαφορετικα. Χωρις αναστολες, χωρις φοβους. θα επαιρνε ο καθενας αγκαλια τον κοσμο και θα τον χαριζε στον αλλον.
Πως να γινεις αγνος, καθαρος ξανα. Και μεχρι να τα βγαλεις, το τρενο ξεκινησε. Και ειτε εμεινες στον σταθμο, ειτε εισαι εσυ το τρενο, το ιδιο και το αυτο ειναι. Αν εμεινες, θα παρεις το επομενο, ακομα και καποιο πολυ μακρινο που θα φτασει οταν εισαι ετοιμος. Εξαλλου η γραμμη ειναι μια. Στο ιδιο προορισμο θα πας οποιο και αν παρεις. Αρκει να παρεις το σωστο. Χωρις μετεπιβιβαση και ανταποκρισεις. Αυτο που φτανει στο τελος.
Αν εισαι το τρενο κινδυνευεις να την πατησεις. Ισως καποιος μπει σε επομενο σταθμο. Και ισως να ταξιδεψετε μακρια μαζι μεχρι το τερμα. Μπορει να μην μπει και κανενας. Η να μπει και να κατεβει. Μπορει να αλλαξουν και επιβατες. Μπες βγες, καποιος θα παει στο τερμα, το κερατο μου. Αλλα αν φτασεις και τερματισεις, μουντζουρης, κατσουφης, και μονος? Τοτε χαιρεται!







